یکی از مسائلی که دانشجویان و به ویژه دانشجویان تحصیلات تکمیلی با آن مواجه می‌گردند چالش‌هایی پیرامون مسائل آموزشی و پژوهشی است که در روند تحصیل و همچنین فراغت از تحصیل آنان بی‌تاثیر نخواهد بود. دانشجویان تحصیلات تکمیلی با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از دوران تحصیل خود را معطوف به امور پژوهشی می‌کنند در این دوران همسو با فرایند آموزشی و پژوهشی بعضاً با چالش‌های متعددی مواجه گردند که هر کدام از آنان به نوعی بر روند تحصیلی آنان تأثیرگذار است.
به همین جهت دانشجویان همواره مزایا و هزینه‌هایی که تحصیل در دانشگاه برایشان دارد را مورد کندوکاو قرار داده و مبتنی‌بر آن تصمیم به ادامه تحصیل و یا ترک آن و یا طولانی کردن به تعویق انداختن دوره تحصیلی خود می‌گیرند. چالش‌های آموزشی و پژوهشی همچون انتخاب استاد راهنما، تصویب پروپوزال، ارتباط مؤثر با استاد راهنما، کمبود امکانات آزمایشگاهی، مشکلات تهیه مواد آزمایشی، مناسب نبودن مبلغ تسهیلات پژوهشی، دغدغه شغلی دانشجو و کسب درآمد و .... که در دوران تحصیل دانشجو را با خود درگیر می‌کند، هر کدام به نوبه خود سهم به‌سزایی در افزایش سنوات تحصیلی و خارج شدن زمان تحصیل از بازه زمانی تعیین شده و فارغ‌التحصیلی دیرهنگام می‌گردد که پیامدهای متعددی را چه برای دانشجو و چه برای دانشگاه در پی دارد. در این پژوهش از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شده است. جامعه هدف پژوهش حاضر دانشجویان کارشناسی‌ارشد و دکتری (تحصیلات تکمیلی) دانشگاه فردوسی مشهد بوده‌اند که دچار سنوات و تأخیر تحصیلی شده‌اند. برای شروع بخش گردآوری داده ابتدای امر به منظور کسب اطلاع از قوانین و آیین‌نامه‌های آموزشی و همچنین جویا شدن دیدگاه مدیران پیرامون عوامل اثرگذار بر افزایش سنوات دانشجویان در سطوح مختلف، با مدیر و همچنین معاون سلامت و رفاه دانشگاه مصاحبه صورت گرفته است. پس از آن مصاحبه با دانشجویان با توجه به نمونه گیری صورت گرفته آغاز شده است.