این روزها ویروس کرونا دامنگیر کل جهان شده است، در این راستا علاوه بر توجه به جنبه‌های پزشکی، اقتصادی و این ویروس، توجه به ابعاد فرهنگی و اجتماعی آن نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است. با شیوع این ویروس علاوه بر تبعات فوق، شاهد دگرگون شده نظم جهانی بوده و باید منتظر بحران‌های پس از آن یا به تعبیری «بحران های پساکرونا» باشیم. از این رو کشورها، نیازمند اتخاذ سیاست‌های عالمانه‌ای بر پایه «دانش» و «پژوهش» برای مقابله با چالش‌های ناشی از این پاندمی هستند.
حکمرانی پساکرونا و چگونگی گذار از این دوره، یک چالش جدی به شمار می‌رود که برای عبور از آن نیازمند هم افزایی دستگاه‌های مسئول هستیم؛ از این رو به نظر می‌رسد نقش دانشگاه به عنوان یک سازمان علمی و توجه ویژه به جایگاه آن در حل بحران‌های پیش رو، بسیار پررنگ، قابل اتکا و البته انکار ناشدنی است. بدیهی است در شرایط حساس فعلی، ضرورت دارد که دانشگاه‌ها با پایبندی به وظایف و تکالیف اجتماعی خود، تمام ظرفیت شان را برای مدیریت این بحران فراگیر، بالاخص در مجموعه تحت امر خود به کار ببندند.
در این جستار پس از بررسی تصمیمات اتخاذ شده توسط چند دانشگاه خارج از کشور پس از شیوع ویروس کرونا به تجربیات برخی از دانشگاه های برتر کشور اشاره شده است. در ادامه نیز پیشنهاداتی برای واحدهای زیر مجموعه معاونت فرهنگی-اجتماعی و دانشجویی در شرایط کرونایی و پساکرونایی ارائه شده است.دانشگاه های مورد بررسی در این گزارش عبارتند از: هاروارد- آکسفورد- کمبریج- منچستر- ملبورن- آمستردام- پیترزبورگ و ...