موضوع بازگشایی دانشگاه­ ها در سال تحصیلی 1400-1399 به دغدغه مهمی برای مسئولین و سیاست­ گذاران تبدیل شده است. فارغ از تصمیمات وزارتی و ستاد ملی مبارزه با کرونا که به اصل تصمیم در این خصوص می­ پردازند شیوه­ های اجرایی شدن این تصمیم نیاز به بررسی همه جانبه، میزان امکانات موجود، تنگناها، تعداد دانشجویان بالاخص دانشجویان خوابگاهی، تفاوت در میزان شیوع ویروس در شهرها و مسائل ناشناخته دیگر داشته و نمی­ توان نسخه واحدی برای بازگشایی همه دانشگاه­ ها در همه نقاط کشور پیچید. آمادگی دانشگاه­ ها برای نحوه اجرایی کردن تصمیمی که منجر به بازگشایی دانشگاه­ ها بشود نیاز به برنامه ­ریزی درستی دارد. دانشگاه فردوسی مشهد نیز از این قاعده مستثنی نیست. در صورتی که مقرر گردد درهای دانشگاه در مهرماه به روی دانشجویان باز شود، سناریوهای محتمل را باید بررسی نمود و از بین آنها بهترین را برگزید. با عطف توجه به لزوم رعایت اصل حضور حداقلی دانشجویان در اماکن دانشگاه و همچنین مقدورات معاونت آموزشی دانشگاه از قبیل کلاس­ ها، آزمایشگاه ­ها و امکانات موجود در معاونت فرهنگی – اجتماعی و دانشجویی دانشگاه بالاخص در حوزه سراهای دانشجویی، تغذیه، مرکز بهداشت و تربیت ­بدنی، سناریوهای سه ­گانه محتمل و مرتبط به چگونگی آغاز به کار دانشگاه فردوسی مشهد به صورت زیر می­ باشد:

1. ارائه دروس بصورت مجازی مانند ترم گذشته؛

2. بازگشایی کامل دانشگاه؛

3. تداوم بخشی از فعالیت­های دانشگاه به صورت مجازی.