بررسی فضاهای عمومی دانشگاه فردوسی مشهد
‎(پیش درآمدی بر حوزه عمومی)

یک مکان از جنبه های کالبدی و فعالیتی و معنایی برخوردار است که هر کدام  می توانند در شکل‌گیری تعاملات اجتماعی تاثیرگذار باشند. تعاملات اجتماعی با دلبستگی مردم به محیط های اجتماعی ساخته شده و همچنین با همبستگی اجتماعی رابطه تنگاتنگ دارد، چون این تعاملات اساسی را برای هم پیوندی بین افراد فراهم می کند. با وجود این تعاملات در فضا به آن معنایی فراتر از فضا می‌بخشد و آن را به مکانی برای زندگی اجتماعی ارتقا می‌دهد. مکان یک مفهوم انتزاعی و ذهنی نیست بلکه اولین قرارگاه ارتباط مستقیم با جهان و محل زندگی انسان است و همین دلیل سرشار از معنا و واقعیت های کالبدی و تجربه های انسانی است پس فضاهایی را که زمینه تعاملات اجتماعی می‌شوند می‌توان به عنوان مکان هایی برای تعامل یاد کرد.
از این رو یکی از مسائل مورد توجه در کیفیت بخشی به تعاملات اجتماعی دانشجویان در محیط‌های آموزشی، یافتن مکانی مناسب برای گردهمایی ها بحث ها و کارهای گروهی است که خارج از محیط رسمی آموزشی و اغلب به صورت غیر سازمان یافته، پیش بینی نشده و غیررسمی اتفاق می‌افتد. کیفیت های فضایی چنین محیط هایی می تواند در انگیزش رفتارهای اجتماعی استفاده کنندگان از آنها موثر باشد.
بدین منظور گروه مطالعات و برنامه ریزی فرهنگی - اجتماعی در طرح پژوهشی با عنوان" بررسی فضاهای عمومی دانشگاه فردوسی پیش درآمدی بر حوزه عمومی" به شناسایی فضاهای عمومی دانشگاه فردوسی پرداخته و با ارائه راهکارهای معماری و فضایی، پیشنهاداتی جهت تبدیل این فضاها به مکان‌های عمومی داده است.