توجه به ابعاد اجتماعی- فرهنگی در دانشگاه و برنامه‌ریزی اصولی برای آن می‌تواند فضای بهتر، سالم‌تر، بانشاط‌تر و پویاتری را ایجاد نماید. این امر هنگامی مهمتر می‌شود که فضای اجتماعی – فرهنگی در کلیت جامعه با چالش‌های بسیاری همراه است و بسیاری از این چالش‌ها خود را در فضای دانشگاه نشان داده و بر امر آموزش و پژوهش در دانشگاه تاثیرگذار می‌باشند. بنابراین شناخت مختصات فضای اجتماعی و فرهنگی دانشگاه می‌تواند در امر برنامه‌ریزی اصولی برای دانشجویان و اساتید تاثیر مثبت و سازنده‌ای داشته باشد.
طرح پایش فضای اجتماعی- فرهنگی دانشگاه فردوسی مشهد با همین هدف در گروه مطالعات و برنامه‌ریزی فرهنگی_ اجتماعی دانشگاه طراحی و اجرا گردید. موج اول این پژوهش در سال تحصیلی 95-1394 به روش پیمایش با ابزار پرسشنامه خود اجرا انجام شد و نتایج آن در قالب کتاب فضای فرهنگی- اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد (1395) توسط پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری چاپ گردید.
موج دوم این پژوهش در سال تحصیلی 98-1397 اجرا گردید که نتایج توصیفی آن در گزارش حاضر در هفت بخش آماده گردیده است:

نشاط و امید دانشجویان
ارزش‌ها و نگرش‌های اجتماعی و فرهنگی دانشجویان
نگرش‌ها و رفتارهای دینی دانشجویان
سرمایه اجتماعی دانشجویان
آسیب های اجتماعی دانشجویان
اینترنت و فضای مجازی
نیازسنجی فرهنگی دانشجویان