دکتر احمد فاطمینژاد در برنامه لایو اینستاگرامی گروه مطالعات و برنامهریزی دانشگاه فردوسی مشهد با موضوعی تحت عنوان «نقد و بررسی وضعیت بینالمللی شدن دانشگاهها در ایران»، اظهار کرد: در بینالمللی شدن آموزش عالی به دو منظر تئوریک میتوان اشاره کرد که بینالمللی شدن دانشگاه چیست و دوم آنچه که در عرصه عمل اتفاق افتاده و دانشگاهها عملاً به دنبال آن هستند چه هدفی را به دنبال دارد.
از منظر تئوریک، بینالمللی شدن دانشگاه به معنای توجه و گنجاندن آن ملاحظات بینالمللی، جهانی، بین فرهنگی و رویکرد چند فرهنگی در آن اهداف آموزشی، پژوهشی و به طور کلی خدمات دانشگاهی که در دانشگاههای مختلف دنبال و پیگیری میشود است. بدین منظور که علاوه بر دغدغههای بینالمللی، باید در نظر داشت که به بحثهای مرتبط با آموزش و طرحهای پژوهشی نیز بپردازیم، از منظر ملاحظات بینالمللی، جهانی، بین فرهنگی و چند فرهنگی باید به این حوزه نگریسته شود.
بیشتر رویکرد انساندوستانه در بینالمللی شدن آموزش عالی مطرح است. اما آنچه که در عمل اتفاق افتاد و عملیاتی میشود، به معنی تجاریسازی آموزش عالی است و اینکه بتوان از طریق بینالمللی شدن درآمد کسب کرد. خصوصاً بتوانیم دانشجویانی را از کشورهای ثروتمند جذب کنیم تا برای کشور وجهه و درآمد بیاورند.
در واقع بتوانیم مغزهای کشورهای دیگر را جمع کنیم و در کشور خود به کار گیریم تا در آینده ابزاری برای نفوذ شوند. اگر که دانشجویان در کشورهای دیگر هستند بتوانند به عنوان یک عنصر انسانی و منبع غنی انسانی برای آن کشور توسعه یافته ورود پیدا کنند. میتوان گفت بینالمللی شدن دانشگاهها و آموزش عالی تجاری سازی فرآیند آموزش، پژوهش و خدمات آموزش است.
اگر مسیر بینالمللی شدن را نگاه کنیم، دانشگاههایی که در این زمینه برجسته و پیشرفته بودند، دو رویکرد را میتوان از آنها یاد کرد که بینالمللی شدن را معطوف به یک مشابهسازی و جهانیسازی مرتبط میدانند و عملاً یک سبک است. اگر دانشگاههای برتر را در نظر بگیریم متوجه میشویم که استانداردهای آموزشی آنها شبیه به یکدیگر است.
رویکرد دیگری که در روند عملی بیشتر در بینالمللی شدن وجود دارد، دغدغهای است که تفاوتها را دانشجویان، اساتید، گروههای تاثیرگذار و نخبگان آگاه درک میکنند. درک تفاوتها باعث حاکم شدن فرهنگ تساهل و روادارانه میشود و به جوامع مختلف منتقل میگردد که در نهایت منجربه جامعه جهانی صلحآمیز میشود.
بیش از هر موضوعی جذب دانشجوی خارجی اهمیت دارد و مهمترین فاکتورها این است که چقدر از دانشجویان یک دانشگاه خارجی هستند. برای تحقق این امر مهم نیازمند برنامهریزیهای نهادی است که معمولاً توافقاتی بین دانشگاهها صورت میگیرد.
ایسنا/خراسان رضوی
ادامه در لینک زیر: