رئیس گروه مطالعات و برنامهریزی فرهنگی و اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: کاربرد تکنولوژی اطلاعات و استفاده از فضای سایبر به قصد آموزش و پژوهش در آموزشهای عالی را دانشگاه مجازی میگوییم که دانشگاه مجازی بیشتر به نسل سوم تکنولوژیهای اطلاعات ارتباط پیدا میکند.
ما باید به گونهای اهداف خود را در نظر بگیریم که با استفاده از تکنولوژی روز بتوانیم دانشگاهها را به روز کنیم. تا قبل از این شرایط، دانشگاههای مجازی تا حدی آموزشهای آزادی داشتند و افرادی که فرصت کافی برای حضور در کلاس نداشتند، از این آموزشها استفاده میکردند. از زمانی که بیماری کرونا دنیا را فرا گرفته، آموزش الکترونیک و به طور کلی دانشگاه مجازی روی کار آمد و در حال پیادهسازی در تمامی دنیا است.
اکنون تمامی اساتید و دانشجویان با دانشگاه مجازی درگیر هستند و باید به لحاظ فلسفهای و اندیشهای دانشگاه مجازی را تعریف کنیم و در این زمینه بازاندیشی انجام دهیم. کاربرد تکنولوژی اطلاعات و استفاده از فضای سایبر به قصد آموزش و پژوهش در آموزشهای عالی را دانشگاه مجازی میگوییم که دانشگاه مجازی بیشتر به نسل سوم تکنولوژیهای اطلاعات ارتباط پیدا میکند و موردی که تحت عنوان دانشگاه شبکهای از آن یاد میکنیم مربوط به نسل چهارم یا انقلاب چهارم صنعتی میشود، در این انقلاب، شبکههای اینترنت گسترش پیدا کرده و ما شاهد هوش مصنوعی هستیم که سطح پیشرفتهتری را شامل میشود.
بنابراین دانشگاه شبکهای تفاوت زیادی با دانشگاه مجازی دارد. تکنولوژی عامل تحول دانشگاه مجازی به شمار میرود و این تکنولوژی جدید شبکههای مجازی و دانشگاههای شبکهای را رقم زده است اما با توجه به شرایطی که دانشجویان در این ترم داشتند باید دید که چه عیبهایی در این زمینه وجود دارد تا متوجه کمبودهای آن شویم. شالودهشکنی دانشگاه مجازی ممکن است جو زدگیهایی را به همراه داشته باشد که ما باید برای رفع آن راهکاری داشته باشیم.
کمبودهایی در این ترم در کشور و حتی کشورهای دنیا احساس کردیم و مشکلاتی را در دانشگاه مجازی داشتیم. ابتدا باید گفت که دانشگاه مجازی تنها آموزش نیست. اکنون در دنیا و دانشگاه فردوسی موضوعی که بروی آن تأکید میشود، آموزش بود و اساتیدی هستند که زیرساختهای الکترونیکی برای آنها فراهم شده و اساتید متنها و مباحثی را طرح کردند و دانشجویان از آن استفاده میکنند، در نتیجه تمامی دانشگاه تبدیل به آموزش الکترونیکی شد و مجموعههای الکترونیک درسها را به صورت مجازی توضیح میدهند.
اقدامی که دانشگاهها و وزارت علوم میتوانند در این زمینه انجام دهند، باید تعریفی از فرهنگ و اجتماع بیان کنند ابتدا اینکه دانشگاه تنها به مثابه آموزش نباشد و در واقع فضاهایی را داشته باشیم که بتوانیم پژوهش هم انجام دهیم و ارتباط ما در بُعد پایاننامه و پژوهشهای کاربردی و نیز بینالمللی داشته باشیم. فضای مجازی باعث شده که پژوهشهای جمعی بیشتر انجام شود و این موضوع مد نظر گرفته نمیشود و بیشتر فردی است.
ایسنا/خراسان رضوی
ادامه در لینک زیر: