از چالشهای مهم مدیریتی در حوزه فرهنگی، خواه برای مدیران و خواه برای دانشجویان درگیر در فعالیتهای داوطلبانه موضوع عدم ارتباط با تجربیاتی است که در طول سالیان و با هزینهای نه چندان کم به دست آمده است. این غریبگی با راههای رفته و نرفته مشکلی است که یکدوم تا سهچهارم عمر مدیریتی که معمولا در مجموع حدود دو سال است را عملا به تسلط مدیر بر حوزه مسئولیت او مصروف میدارد. به عبارت دیگر چالش عدم آشنایی و تسلط مدیر بر حوزه مدیریتی خود، عمر مفید مدیریت را به نصف تا ربع دوران مدیریتی (یعنی 6 ماه تا یک سال) کاهش میدهد. از طرفی تجربه نشان داده است که در حوزه فرهنگی و اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد، هیچ مدیری پس از پایان دوران مدیریتی خود که به ندرت پس از تمدید به 4 ساله رسیده، حاضر به پذیرش مجدد آن نبوده است. در میان دانشجویان نیز فارغ التحصیل شدن به جز در معدود مواردی حلقه واسط میان سران کانونهای فرهنگی، انجمنهای علمی و تشکلهای اسلامی را گسسته است و امکان انتقال تجربیات در حوزه فعالیتهای داوطلبانه را با چالش مواجه کرده است. افزون بر این، مدیران و دانشجویان حوزه فرهنگی-اجتماعی و دانشجویی تجربه متراکمی از کاهش مشارکت دانشجویان در فعالیتهای داوطلبانه و استفاده از خدمات ارائه شده در کل حوزه فرهنگی-اجتماعی و دانشجویی داشتند.
چنین ادراکی از وضعیت انتقال تجربیات و مشارکت در فعالیتهای داوطلبانه، ضرورت انجام یک مطالعه با هدف تجربهنگاری الگوهای مشارکت را تبیین میکند. این ارزیابی، مبنای اصلی شکل گیری «طرح تجربهنگاری فرهنگی با تاکید بر الگوی مشارکت» است. بر این اساس، ثبت تجربیات مدیران، کارشناسان و دانشجویان فعال در حوزه فرهنگی و اجتماعی از ابتدای تاسیس آن یعنی اواسط دهه هفتاد تا سال 1395 (حدود 20 سال) و همچنین بررسی مقایسه ای الگوهای مشارکت در طول زمان هدف اصلی این طرح است.
در این پژوهش در مجموع 42 نفر از افراد باتجربه و مطلع در حوزه فعالیتهای داوطلبانه دانشگاه فردوسی مشهد مورد مصاحبه قرار گرفتند (6 مدیر، 13 کارشناس، و 23 دانشجو). تجربیات بازه 20 ساله مورد نظر در تحقیق ثبت شد و تحلیلی از الگوی مشارکت امروز دانشجویان در مقایسه با الگوهای پیشین حاصل گردید. مدت زمان این مصاحبهها در حدود 50 ساعت بود که اغلب جلسات آن فیلمبرداری شده است. تحلیل دادههای این مصاحبهها با استفاده از تکنیک کدگذاری سه مرحله ای مورد استفاده در روش نظریه زمینه ای بر روی فیلم انجام گرفت. این کار در محیط نرم افزار 2018/1 MAXQDA صورت پذیرفت.