نشست "حلقه مفقوده نظام آموزش" در تاریخ 5 خردادماه در دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد با حضور رئیس گروه مطالعات و برنامه ریزی فرهنگی اجتماعی دانشگاه برگزار شد.
دکتر روح الله اسلامی، اظهار کرد: «سیاستگذاری موسیقی در آموزش ایران» عنوانی است که برای موضوع برنامه انتخاب شده است. در پاسخ به جایگاه هنر و موسیقی در نظام آموزشی ایران باید گفت: دولت بودجه زیادی به حوزه هنر و موسیقی اختصاص نمیدهد، چراکه امنیت، آموزش، بهداشت و ... اولویتهای دولت هستند.
وی با بیان اینکه اساسا موسیقی جزء سیاستگذاریهای اولیه کشور نیست، افزود: در کنار بودجه کمی که به هنر و موسیقی تخصیص یافته، نگاه سیاستگذار در کشور مبتنی بر هنر و موسیقی متعالی است؛ بدین معنا که نباید هر نوع موسیقی پخش شود و نسبت به محتوای آن موضع دارند که چه سبک موسیقی وجود داشته باشد.
عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینکه نهادهای متولی مانند کمسیون فرهنگی مجلس، شورای عالی فرهنگی، وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم هر کدام دستورات خاصی اتخاذ میکنند، تصریح کرد: در گذشته بسیاری از افراد دغدغه و مطالبه موسیقی نداشتند و به همین خاطر مشکلاتی را به همراه نداشت، اما نسل جدید علاقه زیادی به موسیقی دارد و فضای مجازی و عصر ارتباطات باعث شده به نوعی موسیقی جزئی از زندگی آنها شود.
وی بیان کرد: علاوه بر مواردی که در مورد نهادهای مذکور گفته شد، این ارگانها سازوکار مشخصی برای مسائلی از این دست ندارند و ما نمیدانیم موسیقی را باید با چه محتوا و جایگاهی گوش داد و هر اقدامی در این زمینه انجام شود، متعاقبا صحبتها و حرفهایی را به دنبال دارد.
اسلامی در خصوص اینکه قوانین غیر شفاف، مبهم و پراکنده در زمینه سیاستگذاری موسیقی وجود دارد، خاطرنشان کرد: هنگامی که میخواهیم جشن ملی، مراسم فارغ التحصیلی و .... برگزار کنیم، نیاز است موسیقی پخش شود و این امر کمک میکند تا شور و هیجانی بیشتری شکل گیرد. در نتیجه افراد با موسیقی ملی آشنا میشوند و فضای شادی فراهم میشود و میتوانیم دانشجویان و جوانان علاقهمند را در این کشور نگه داریم. در مقابل اگر برنامهها خشک و رسمی برگزار شود هیچ استقبالی صورت نمیگیرد.
وی بیان کرد: در سیاستگذاریهای موسیقی تنها آموزش و پرورش مسئول نیست، بلکه صدا و سیما هم در این امر دخیل است و سیاستهایی را به کار گرفته که نامشخص است.
عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد اضافه کرد: طیف وسیعی از دستورالعملها و آییننامههای پراکنده فکری منجر به گمراهی هنرمندان میشود و نمیدانند که باید چه کارهایی انجام دهند. بنابراین مشکلات بسیاری در حوزه موسیقی شکل میگیرد و به طور کلی موسیقی به حاشیه کشیده میشود.
وی در خصوص اهمیت موسیقی، گفت: اگر میخواهید تمدن شکل گیرد باید سه وجه مهندسی و سازهای، توزیع و سازوکارهای تقسیم قدرت و داشتن هنر را به کار گرفت و علاوه بر احداث جاده، سد، پل، ساختمان و ... باید برای تولیدات حوزه هنر هم اهمیت قائل شد تا مردم جذب شوند.
اسلامی با بیان اینکه اگر کشور میخواهد در منطقه و فضای بین الملل قدرتمند باشد باید هر سه وجوه مهندسی سازهای، انسانی و سیاسی و در نهایت وجه هنری داشته باشد، تصریح کرد: مگر میتوان تمدنی ساخت که در آن هنر نقشی نداشته باشد و باید متذکر شد که ایران سابقه هنری و موسیقی بسیار زیادی دارد و باید مورد توجه قرار گیرد.
عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: علت اصلی اینکه ایرانیان به کشورهای تاجیکستان و یا ترکیه سفر میکنند، موسیقی است. ما اگر برنامه منسجمی از تقویت موسیقی ملی و حمایت از موسیقی محلی داشته باشیم توانایی تاثیر بر منطقه و جذب گردشگر و سرمایه را به دست خواهیم گرفت، اما متاسفانه هیچ توجهی به موسیقی نداریم.
اسلامی در ادامه خاطرنشان کرد: هنر و زمینه قدرتمندی که در ایران دارد میتواند در تاثیرگذاری کشورها نقش داشته باشد که این امر باعث میشود جوانان به سمت هنر سوق پیدا کنند، به علاقهمندی خود از راه درست و صحیح تداوم بخشند و اگر مخالف آن عمل شود به تدریج بحرانهای خطرناکی برای نظام سیاسی ایجاد خواهد شد.